Puerto Viejo

Dag 3, zaterdag 13 december 2014

Puerto Viejo
De hele nacht en ochtend blijft het regenen. Pas in de middag wordt het droog en daardoor veel aangenamer.
We zijn weer vroeg op, en op de overdekte veranda genieten we tijdens ons ontbijt van de mooie vogeltjes die zich tegoed komen doen aan een tros bananen. Alex attendeert ons op een luiaard (sloth) in de boom tegenover ons appartement.
Gewapend met regenjas en regencape gaan we naar Parque Nacional Cahuita, dit NP ligt aan het strand, hier leven o.a. luiaard (sloth), gordeldier (armandillo), brulapen (black howler), capucijnapen en ocelot. De dieren zijn heel schuw en ze acteren ook veelal alleen in het donker. Als het regent houden de dieren zich schuil, zodra het iets droger wordt gaan ze op zoek naar voedsel.
We hebben geluk: Adrie spot vrijwel meteen een zwarte brulaap, met verrekijker goed te zien (op foto iets minder). Er is nog een aap die we niet goed kunnen zien. Het is een mooi vlak pad, dat echter stopt bij de rivier die in zee uitmondt. Om deze te kunnen doorwaden is het water nu door de vele regenval te hoog, dus keren we om. Wat is het hier prachtig, veel vogels, vlinders en ook mooie krabben die soms uit hun holletje te voorschijn komen.
Langzamerhand wordt het droog en na een kopje koffie besluiten we naar het sloth sanctuary, Refugo Aviaros Del Caribe, te gaan. Hier worden luiaards opgevangen die gewond en/of verlaten zijn. Ze worden verzorgd en als het mogelijk is weer in het wild vrij gelaten. Hier krijg je een heel goede uitleg over deze wel heel speciale diersoort. We leren hier veel en tot slot gaan we met kano het water op om de dieren in het wild te spotten. Eerst zien we een kleine krokodil en slapende vleermuisjes. Ook mooie bloemen, maar de luiaards laten zich zo laat op de dag vaak niet zien, totdat ik er zelf een spot boven in de boom. “Your very own sloth”, zegt de gids. Mijn dag kan niet meer stuk.
In de namiddag nog even Puerto Viejo, een dorpje met een echte Caribische sfeer door slenteren. Na het avondeten van heerlijk ‘local food’, (rijst met zwarte bonen en gefrituurde plantain),dirnken we nog
een bierje bij Hot Rocks. Genieten van de Caribiën sfeer en dan weer op tijd naar bed.

Dag 4, zondag 14 december 2014

Vandaag naar het zuidelijkste puntje langs de kust van Costa Rica, Manzanillo. Hier ligt een beschermd natuur gebied, Refugo Gandoca-Manzonillo. De weg gaat hier niet verder omdat de zee en het rotsachtige berggebied hier bij elkaar komen. Te voet hier verder over steile heuvels en langs stukjes strand. Alhoewel aangeraden wordt hier een gids mee te nemen, gaan wij zonder omdat we niet te ver willen gaan en toch op de grootste trail willen blijven. Bovendien hebben we de telefoon met gps tracker (maps.me) bij ons. Voor we kunnen starten moeten we eerst een rivier oversteken, gelukkig net de opgekrulde broek droog kunnen houden. Het valt niet mee te wandelen, veelal moeten we handen en voeten gebruiken omdat we anders wegglijden. Door de vele regen de afgelopen weken zijn er veel ‘slippery’ stukken. Het pad loopt tot Punta Mosa (7 km), maar wij vinden de halve afstand mooi genoeg, dus keren halverwege om. Wel heel blij dat we hebben doorgezet want we hebben een hele familie zwarte brulapen (black Howlers) kunnen spotten, geweldig hoe die aapjes met elkaar in de bomen spelen. Ook de roep (hard brullen, tot op 4 km) hebben we gehoord. Prachtige ervaring om echt zelf te spotten zonder gids of groep erbij. Ook met het weer hebben we geluk, de hele ochtend nagenoeg droog weer.
Bij terugkomst begint het te regenen, zodat we terug naar Puerto Viejo gaan om te lunchen thuis. In de middag per auto nog even het achterland verkend tot bij de grensrivier. In dit gebied wonen nog originele stammen indianen.
De mensen in het zuiden van Costa Rica leven erg eenvoudig. De huizen zijn of van hout of deels van steen (blokken of platen), voorzien van vrolijke kleuren en meestal wel glazen voor de vensters. De huizen zijn zeker niet groter dan onze eenvoudige vakantiehuisjes. De opsmuk bij de huizen is veelal van Caribische stijl, een beetje flowerpowertijd met veel kleurtjes. Opmerkelijk is dat hier veel kerstversieringen zijn aangebracht, compleet met opgetuigde kerstbomen buiten op de veranda.
In de namiddag lekker loom op onze eigen veranda liggen in de hangmat, luisterend naar de bulderende zee die vlakbij is.
Morgen gaat de tocht weer verder, naar het noorden ook aan de Caribische kust.