15. Ziz vallei: Errachdia – Merzouga

14 - 19 Februari

Ja dan is er niets. Op het moment dat je de moderne stad Errachidia uitrijdt is er een grote vlakte met voornamelijk zand en van kleine begroeiing. Geen dorp meer te zien, zelfs 1 km voor de afslag naar de camping, nog niets. Dan is er een uitzichtpunt, en ja hoor vanaf dat punt kijken we een weelderig groene kloof in. Daarin stroomt de rivier Ziz en rondom zijn palmeriën. Hier is ook camping Tissirt, mooi gelegen tussen de palmbomen. We worden vriendelijk met een glaasje thee ontvangen.
In de nacht heeft het een beetje geregend, maar zoals je in de woestijn mag verwachten, schijnt het zonnetje de volgende dag heerlijk, al is de wind wel vrij koel.
Omdat het hier vlak is, kunnen we wel fietsen. Nog maar net op pad, of we worden aangesproken door Joussef met zijn zoontje van vier. Hij fietst even met ons op en wil ons dan iets laten zien. We gaan door een poort van de oude Ksar, waar hij is geboren. De ksar is aardig door de elementen geteisterd, er wonen nu geen mensen meer. Wel worden de dieren hier ondergebracht. Joussef neemt ons mee naar zijn oude huis, waar de schapen staan, vanaf het dak hebben we een goed uitzcht op de plaats met de palmerie eromheen. Dan gaat het te voet verder door de palmerie met dadelpalmen, olijfbomen, verbouw van tuinbonen en luzerne voor de schapen. Vanaf de berg nog een mooi vergezicht, voordat we de tocht rond de palmerie afsluiten bij zijn nieuwe huis waar we samen nog een kopje thee drinken.
Dat was een verrassende middag.
De volgend dag dus maar de geplande fietstocht van 8 km vise versa door de oase gemaakt. Toch bijzonder dat alle oude half ingestortte leemhuizen blijven staan, en er weer compleet nieuwe erbij worden gebouwd.
De komende twee dagen lijken mooi te worden met weinig wind, dus geschikt om richting Merzouga met de zandduinen van Erg Chebbi te gaan.
Overal langs de weg de mogelijkheid de fossielen te kopen en te zien hoe ze worden bewerkt. Interessant en leerzaam om te zien. Nooit geweten dat het hier zo’n rijkdom is qua fossielen en mineralen. Grote tafels, fontijnen maar ook allerlei kleine gebruiksvoorwerpen worden hier van het grijze of bruine marmer met fossielen erin gemaakt. (Tafel ong 1500 $ incl verschepen naar Nederland)
Onderweg nog een heel interessant bezoek aan Rissani. Hier de ruïnes van Sijilmassa, de hoofdstad een Shiiten heerschappij ten tijde van de handelskaravanen door de Sahara naar Mali en Ghana (zout, goud, ebbenhout, ivoor, slaven). Ook het mausoleum van Zawiya Moulay Ali ash-Shalif (afstammeling van Mohammed) is hier, opnieuw gebouwd door de huidige koning Mohammed VI, met opvang voor oude gehandicapte vrouwen uit de Sahara. Hiernaast was de soek van de handel voor de karavaan, met ook het grotendeels ondergronds gebouwde verblijf van de handelaren. Van dit laatste is nu met medewerking van artsen zonder grenzen omgebouwd tot een opvang/communitie voor weduwes met hun kinderen uit de Sahara.
In de Sahara kan nu bijna niet meer geleefd worden omdat de watertoevoer is gestopt door het stuwmeer bij Errachidia.
Vlak voor het zeer touristische dorp Merzouga slaan we af naar een nieuwe camping Secret du Sahara, vlak bij de zandduinen van Erg Chebbi.
Die kleuren bij zonsondergang, wouw! En dan het felle licht in de ochtend. Droge lucht hier, maar 13% vocht, de was droogt hier zelfs in de nacht.
Raar hier, de zon is warm, in de schaduw maar 10 graden en de wind is koud (vanwege sneeuw in de Atlas).
18 km fietsen over grotendeels woestijnpiste, langs diverse kasbahs (kasbah=familiehuis)met camping erbij. Veel nieuw gebouwde huizen, nog merendeels met leem gebouwd. We hebben een straffe wind tegen op weg naar Merzouga.
Terug op de camping heeft de wind zo veel kracht gekregen dat ik de geplande kameeltocht bij sunset af zeg. Wel lopenwe samen de duinen in om de ondergaande zon te zien. Terug krijgen we een 4WD lift van een Spanjaard.