19. Zuidkust 2: Leghzira, Sidi Ifni, Mesti, Tiznit

7 – 10 Maart

We gaan op weg richting zuiden, naar Sidi Ifni. Onderweg in Tiznit eerst nog even een ‘grote’ supermarkt aan doen en een soek voor groente en fruit. De prijzen op de soek liggen hier hoger dan de rest van Marokko, zou dat komen omdat we in zuidelijker, droger gebied zitten? Tiznit is een moderne stad, maar wel met een goed bewaard gebleven pisé (leem) stadsmuur.
De R104 naar Mirhleft biedt weer nieuwe dingen. Hier zien we veel arganbomen. We hebben al een paar flesjes van deze bijzondere olie gekocht, maar nu blijkt dat in deze omgeving juist veel arganolie wordt gewonnen. Verder zien we bomen met vruchten die lijken op rambutan, maar nog niet goed kunnen uitzoeken of dit ook werkelijk zo is. Op de boomlose heuvels zien we veel cactussen. Niet die met grote bladen en cactusvijgen, maar een soort staafjes die in een bolvorm groeien. De heuvels zijn nu bijna alleen begroeid met cactussen en vetplanten. Vreemd zo stenig en droog maar toch zo groen.
Vlak voor Leghzina gaan we overnachten, zodat we een volle dag overhouden om de mooie kliffen met hun natuurlijke bogen te bewonderen. Vanaf verschillende punten rijden we een stuk naar de rand van de kust. Een prachtig uitzicht op één van de bogen hebben we voor de camper. In de ochtend en in de middag maken we een fijne wandeling over het strand onder de bogen door.
Eind van de middag naar Sidi Ifni naar één van de campings waar je over het strand en de boulevard kunt uitkijken. We staan onderaan de ‘falaises’ (klif) van het stadje.
Sidi Ifni is heel lang onder Spaans bewind gebleven, dat is te zien aan de hele uitstraling van het dorpje. Alles is in wit met blauw, dat vinden we een heel vrolijke indruk geven. Er is ook een boulevard en er zijn veel meer terrasjes. Jammer is dat overal alleen mannen zitten om wat te drinken samen. Vrouwen zie je niet in dit soort gelegenheden. Daarom pakken wij ook niet vaak een terrasje. Vandaag ook in het begin van de avond nog even het plaatsje ingewandeld, maar veel drukker dan overdag was het niet. Dat zal dan meer voorkomen in de grote steden.
De temperatuur is hier zo zuidelijk heel fijn, alle dagen ruim boven de 20 graden. Morgen gaan we weer een stukje verder, nu op weer op weg naar de Anti Atlas.
Nog een klein stukje naar het zuiden naar twee kleine dorpjes waar coöperatieve organisaties zijn voor vrouwen. In Sbouya, afsteker van 18 km, is de cactus coöperatie ‘Aknari’. Door een zee van cactus velden en bergen gaat de weg. Jammer dat hier niet wordt gewerkt, waarschijnlijk niet de juiste tijd om de catusvijgen en –bladen te verwerken. Wel kunnen we in de verwerkingsruimte kijken met oa de kook- en sterelisatieapperatuur. En natuurlijk het winkeltje, een potje cactusvijg- en een potje dadeljam en een pot cactusbladen gaat mee. Dit moet allemaal heel gezond zijn. Onderweg nog maar een paar zakjes cactusvijgen geplukt om te shaken en zelf jam te maken.
Even verder ligt het dorp Mesty, hier is de ‘Coöperative Tafyoucht’. Hier maken de Berber vrouwen de befaamde arganolie, zowel de culinaire als de cosmetische. De arganboom groeit alleen hier in zuid west Marokko. De vrouwen hebben juist lunchpauze, maar twee aanwezige dames willen ons graag wat uitleggen. Vooral het kraken van de noten is een heidens karwei. Ik ben niet aangenomen voor die job (video). Omdat er veel gemengde arganolie in omloop is, dat overal goedkoop wordt aangeboden, kopen wij hier de olie waarvan we zeker weten dat dit 100% de juiste is. We betalen dan wel wat meer (30€ p/l), maar dat is nog vele malen goedkoper dan in Nederland. Niet voor niets wordt arganolie wel het Marokkaanse goud genoemd.
Verder langs hele kleine weggetjes door het prachtig onverwacht groene berglandschap (diverse cactussen, arganbomen, wolfsmelk) naar het noorden richting Tiznit. De laatste stop voor de Anti Atlas.