30. Castillia-La Mancha dl 2

29 april - 1 mei
Lagunas Ruidera

De meertjes worden vergeleken met de Plivitch meren in Kroatië. Doordat het regenwater door het kalkrijke gebied ondergronds richting de lagune loopt, is het water zeer
rijk aan calcium. Dat zet zich af op de bodem en de natuurlijke dammetjes. Het water is heel helder en toont mooi blauw door de witte afzetting.
Al fietsend langs de meren stoppen we steeds om van deze wonderlijke uitzichten te genieten. Het is jammer dat het water erg laag staat en daardoor de waterloopjes tussen de verschillende meren beperkt zijn. Na acht kilometer zijn we bij Ruidera waar een goed aangelegd informatie centrum is. Natuurlijk zoals bijna overal in Spanje alleen in het Spaans. Hier is wel een beheerder die redelijk Engels spreekt, hij kan onze vragen beantwoorden. Na het zien van de dia serie gaan we nog iets noordelijker de grootste waterval van het gebied bekijken. Het kasteel is ons te ver fietsen, die bewaren we voor later.
Aan de andere kant van de meren loopt een voetpad, dat volgens de meneer van de informatie ook goed te fietsen is. Dat wordt onze terugweg, het blijkt een zandpad waar incidenteel ook auto’s en bosbouwverkeer over rijdt. We fietsen langs de waterkant begroeid met veel kruiden en bloemen. Fantastisch is deze tocht, prachtig met dit zonnig weer, maar donkere wolken verschijnen aan de lucht. De laatste kilometer verdwijnt het brede pad ineens en wordt een smal stenig pad over de heuvel rondom de camping. Dat is nog even een heel karwei om de fiets daar overheen te krijgen. Net op tijd zijn we in de camper. Het onweer breekt los, en het blijft vervolgens de rest van de dag regenen.
De volgende dag is het weer prachtig weer. Nu gaan we de zuidelijke meren bekijken, die zien er iets anders uit. Het blauwe water en witte bodem blijft, maar het gebied wordt wat opener. Daardoor krijg je een met riet begroeide waterkant. Het eerste deel staan vooral enkele toeristische huizen idyllisch aan de waterkant. De zandweg wordt langzaamaan een karrenspoor. Her en der een verdwaalde verlaten boerderij en oude verwaarloosde watercentrale. De hellingen zijn begroeid met de mooi paars bloeiende rozemarijn struiken, kleine steeneiken en de kleine roze bloeiende tijm.
Op de heuvel bij de voormalige boerderijen groeien en bloeien heel veel bloemetjes, waarvan we de namen niet kennen, ook zeldzame orchideeën vinden we hier. wat ruikt het hier super.
Met gebruik van de app Maps.me weten we steeds het juiste karrenspoor te vinden. Terug aan de andere kant van de meren.
We moeten nog wel even zoeken voor de waterloopjes die we op de heenweg hebben gemist. Stom hoor, want hier zijn natuurlijk ook de parkeerplaatsen en restaurants. Vandaag zijn de watervalletjes niet zo sterk, maar omdat de naar El Torros is, zal dat op andere momenten wel anders zijn.
We hebben twee heerlijke fietsdagen hier gehad, morgen gaan we verder het land van Don Quichot verkennen.