17. Oases in het Zuid-Oosten: Skoura en Agdz

22 – 27 februari

Na de markt rijden we in de middag naar Skoura via de N10, een weinig opzienbarende weg door de uitlopers van het woeste land. In de dorpen wat kasbahs in meer of mindere staat van verval. Heel veel nieuwbouw bij de dorpen, langzamerhand verlaten de mensen de lemen huizen en trekken in moderne huizen van betonblokken. Je kunt je afvragen of ze daar gelukkiger van worden in dit door extreme temperaturen geteisterde land. Immers de dikke leemmuren isoleren goed, de dunne betonmuren niet.
Net na Skoura in de oase ligt een oud dorpje met een heel mooi bewaard gebleven kasbah. Daar gaan we op de camping staan.
Kasbah Amerhidil bestaat uit drie delen die elk in een andere tijd zijn gebouwd. Het nieuwste deel is een hotel, het middelste deel uit de 18e eeuw, het oudste deel uit de 16e eeuw. Wij bezoeken het oudste deel dat is gebouwd door de bekende familie Nasser (behorende tot de Nasriden die in Granada bouwden). Goed onderhouden, met unieke stukken als oliepers en oude sleutels. Bijzonder is dat dit de enige kasbah met vijf torens is in Marokko. Fijne uitleg hier gehad. Het middelste deel behoort de familie Glaoui is veel groter met binnenplaats, stallen en een tuin. Deze laten we liggen, we gaan later nog een kasbah van deze familie bekijken bij Ouarzazate.
We besluiten een gids te nemen die ons de mooiste plekjes en bijzonderheden in de oase zal laten zien. Dat hadden we beter niet kunnen doen, wij weten inmiddels al zoveel van de palmerie en zijn waterhuishouding dat deze uitleg weinig toevoegde. Wel hebben we ook na de rondleiding een prachtige tocht gefietst van 20 km. Dat is best een afstand als je bedenkt dat dit allemaal leem- en grindpaden zijn.
Na twee nachten weer verder richting Agdz in de Dra vallei. Onderweg zien we de mooie kasbah van de Glaoui familie met prachtige versieringen op de wanden en de plafonds. Dan even naar de ‘grote’ supermarkt. Hier is wel wat meer kaas en zelfs varkensvleeswaar te verkrijgen. In een kleine shop ernaast ook bier en wijn. Vlees is er niet, dan toch onderweg bij een slager (die in een apart overdekt deel van de markt is) in gestopt. Hier wat delen van een runderbeen laten snijden, wat lijkt op bieflap. Later blijkt het ook prima te zijn, heerlijk.
De weg N9 naar Agdz is adembenemend mooi. Verrassend veel bochten, diepe dalen met onderin kleine groene oases. Vooral het verschil met het droge dorre, veelkleurige stenen rotsen met die groene stroken blijft fascineren.
De camping bij Agdz ligt bij een kasbah in een palmertuin, heerlijk relaxed. Op donderdag is er een heel grote streekmarkt, waar ook schapen, geiten, ezels en koeien worden verhandeld. Verder ongeveer als de markt in Tenighir. Ik vind hier op de markt twee strengen dikke handgesponnen blauwe wol.
Op de terugweg bij de poulier gestopt. Hier een kleine levende kip uitgezocht van 2,4 kg. Die wordt dan geslacht waar je bij staat. Dat gebeurt heel netjes en schoon. Ik laat de kip in delen hakken. In de camper deze in mooie porties in de vriezer gedaan. Het vervelendste vond ik dat het vlees nog warm was. Van het karkas een heerlijke soep gemaakt.
Het is vandaag voor het eerst echt warm, 26 graden. Genieten in het zonnetje, en ook in de schaduw.
Met de Giant app hier een route uitgezet van 25 km. We rijden door dorpjes en langs de rivier de Dra, die hier verrassend veel water, ook diep met vissen, bevat. Op deze plek zie je meteen ook meer dieren leven. Vele eekhoorntjes scharrelen langs de kant.
We zien in de rivier een soort stuw met een sluisje, waar het water een kanaaltje in wordt geleid. Jammer, hier houdt de weg op. Staat wel op de kaart, zal wel door de rivier zijn weggevaagd. We moeten dus op een ondiepe plek zien over te steken. Wij zijn tijdens dit soort fietstochten wel een bezienswaardigheid voor de bevolking, met name voor de kinderen. Die komen vaak de weg op rennen en roepen ‘bonjour, bonjour’ en soms erachteraan ‘stilo, stilo’ of ‘bonbon, bonbon’. Wij vinden het een kwalijke zaak dat kinderen van deze manier van bedelen bij toeristen een gewoonte maken. (Wel de fout van toeristen zelf)
Het zwaaien en ‘bonjour’ roepen is wel leuk.
Moe van de tegenwind en het hellingspercentage komen we terug op de camping waar we heerlijk in de schaduw een koud biertje drinken met een ander stel (a&a).
In de nacht neemt de wind meer toe tot kracht 7 bft op zaterdag. Dan is het niet zo aangenaam buiten zitten.
Fijn tijd voor het verslag lekker luieren even maar de markt en een stukje wandelen.