Volta Region: Hohoe en Wlii Waterfalls

Aangezien onze reis qua tempo toch wel super verloopt, besluiten we toch naar de bergen in de Volta regio te reizen. Dat kost ons wel een hele reisdag, maar die tijd hebben we over. Met de Metromass bus naar Accra en na een uurtje wachten kunnen we daar met een airco Van naar Hohoe.
We hebben ons verbaasd over het aantal grote nieuwe huizen dat in de omgeving van Accra net is gebouwd of wordt. Dat begon en na Kumasi maar rondom Accra echt wel 20 km. Vooral na de armoede die we in het noorden zagen is dit wel een heel grote tegenstelling.
De wegen tot Hohoe zijn alle geasfalteerd. Natuurlijk vind je hier ook wel een aantal ‘potholes’ maar lang niet zo erg als Kumasi-Cape Coast. Over het algemeen kan de tro hier wel 80 km per uur rijden. Hier in Volta zijn goede tro’s voor de langer afstanden. De slechte wagens worden op de kleinere afstanden gebruikt.
In de namiddag kunnen we dan met de meest gammele tro tro die we tot nu toe hebben gehad naar de Wlii waterfall lodge. Bij dit vervoermiddel bewoog de onderzijde onafhankelijk van de bovenkant en dat op een route met vele schuine kanten en verder een gatenkaas. Hier waren we toch echt angstig voor omslaan. Maar gelukkig hebben we dat ook weer overleefd.
De Wlii Waterfall Lodge wordt gerund door een Duits echtpaar, Sabine en Bernhard. We hebben een heel goede nacht gehad en niets van het rumoer gehoord toen andere gasten moesten verhuizen vanwege een mierenprobleem. Om 7 uur een heerlijk ontbijt waarbij ik het gebakken ei ( wat in Ghana bij elk ontbijt hoort) vervangen heb door een extra plakje kaas! Als we om half 8 bij het headquarter van Wlii waterfall komen moet de gids Felice nog worden opgetrommeld. Jammer is dat deze gids niet zo goed Engels spreekt. Ons alleen iets kan vertellen over de route en eetbaar fruit. We eten papaja. Zijn tijdbepaling is heel summier. Wat eerst een uur is, is na een half uur nog 1 ½ uur. Het kan natuurlijk aan ons tempo liggen….. . Het tweede deel naar de upperfalls is erg stijl. Op een gegeven moment komen we bij een rotswand. Dan blikt dat we een heel stijl rotspad moeten nemen. Dat kan ik echt, vooral terug niet doen met mijn knieën. Dus noodgedwongen retour. Later vertelde Sabine ons dat we op dat punt bijna beide watervallen hadden kunnen zien. We richten ons dus op de eerste waterval. Deze is ook heel mooi en hoog. Ik denk zeker meer als 60 meter. We kunnen hier zwemmen. Lekker onder de douche, massage! Het is hier echt onnatuurlijk mooi. Naast de waterval hangen grote bats (vleermuizen). Duizenden! Onze gids is inmiddels al verdwenen en wij slenteren na een paar uur lekker rustig terug langs de negen bruggetjes.
Op de terugweg staat een jongeman ons op te wachten, spreekt met ons, blijft ons volgen. Tot het laatste bruggetje. Daar probeert hij mijn camera te stelen. Ik gillen en hij rent weg. Dit voorval melden we meteen bij het headquarter. Iedereen in paniek. Dankzij een foto vanmijn camera wordt de schuldige gevonden. ’s Avonds wordt ons verontschuldiging door het bureau aangeboden. De politie is op bezoek bij de familie. Dit soort voorvallen komen in Ghana bijna niet voor!
De Nederlanders Inge, Willemijn en Ron hebben morgen hun besproken taxie niet nodig. Wij kunnen hun chauffeur Eddie deze dag mooi inhuren (40 €).