Biakpa, Volta, Labadi Beach Accra

De Volta Regio is erg mooi en bergachtig. De dorpjes zijn duidelijk ‘rijker’ als in de noordelijke regio’s. We zien hier vele Duitse projecten. Huizen zijn het meest van steen in de kleine dorpjes soms ook van modderblokken.
Adrie sluit zich vandaag aan bij een groepje voor een 3 uur durende hike naar Kulugu waterval. Ze komen druipend van het zweet terug. De hike is een echte aanrader. De rest van deze dag is kletsen met medereizigers en het spel oware leren. Mathieu leert ons 3 varianten, dus nu kunnen we thuis in ieder geval verder.
Bij het ontbijt probeer ik voor het eerst pap met granen, met suiker echt lekker. Dan op weg naar Akwosombo waar we in Aylo’s Bay een lodge hebben besproken. Om ½ 12 uur zitten we al heerlijk onderuit aan kopje koffie op een ponton op de Volta rivier. In de loop van de middag willen we nog even in de omgeving Cedi’s bead factory bezoeken, maar we kunnen het niet vinden en belanden alleen bij een verkooppunt. We laten ons hier het proces uitleggen en natuurlijk moet ik weer een paar armbanden kopen. We moeten nu toch echt op onze cedi’s gaan letten, anders moeten we nog weer pinnen.
Aylo de eigenaar vertelt ons in 1975 twee jaar in Nederland te hebben gewoond om de werking van een visserijschip te leren. Hij heeft in Nederland zijn ogen goed gebruikt. Gemerkt dat met hard werken veel geld is te verdienen. Het toerisme goed bekeken en er zijn voordeel mee gedaan in Ghana. Hij heeft nu een florerend bedrijf met restaurant, lodges en bootverhuur. Ook zijn vier zonen werken in het bedrijf. Hij is Nederland dankbaar voor het voorbeeld van innovatie.
Op de laatste dag vertrekken we in de loop van de ochtend naar Accra. Omdat het zondag is rijden er minder tro’s dus we moeten een poos wachten voordat de tro naar Temu vol is. Na 2 uur kopen we de laatste plaatsen om toch te kunnen vertrekken. Temu blijkt geen gelukkige keuze, want vanuit hier vertrekken bijna geen tro’s langs de zeeweg naar Accra. Jammer we moeten weer een taxi nemen voor de laatste 20 km naar Labadi Beach. Hier krijgen we nog onenigheid over de prijs omdat de chauffeur de oude munteenheid in gedachten had. Wordt met hulp van oudere anderen vlot opgelost. Deze vorm van probleem oplossen is algemeen in Ghana.
We doen onze backpacks in de Flightbags en vergrendelen ze aan onze stoelen. We weten dat juist op Labadi Beach diefstal niet ongewoon is. Het is nog een hele middag zonnen, zwemmen en genieten. We kunnen ons hier nog douchen en eten voordat we naar het vliegveld gaan met de taxi. Op het vliegveld ontmoeten we het Ghanese voetbal elftal dat dezelfde nacht naar Nederland vertrekt voor een oefenwedstrijd voor het WK dat in juni start.
Na het gebruikelijke wachten vertrekt het vliegtuig naar Tripoli op tijd. Ook daar vertrekt volgens schema onze vlucht naar Dusseldorf. Jasper en Eline staan ons daar op te wachten. En op maandag 24 mei zijn we om 3 uur weer thuis.
Dat is het einde van onze eerste echte backpack ervaring. Dat smaakt zeker naar meer.