Myanmar, Yangon
Door: Gré
Blijf op de hoogte en volg Adrie en Gré
05 April 2011 | Myanmar, Rangoon
4/4 Myanmar (Birma), Yangon (Rangoon)
De aankomst in de hoofdstad van Myanmar verloopt op rolletjes. Onze pick-up staat al te wachten en brengt ons in een oude mini van met echte lucht airco naar het hotel Ocean Pearl Inn. Dat is dus meteen goed wennen, want hier is het echt heet. We wisten van te voren dat april de heetste maand is in dit land, dus nog even acclimatiseren.
Onze eerste indrukken: bewapende politie, oude auto’s (‘70-er jaren), gammele bussen, slechte wegen, oude gebouwen en…HEET.
Het is nog wel even worstelen met weer een nieuwe munteenheid, de Kyat. Er zijn hier geen ATM’s, we moeten dus steeds dollars gaan wisselen, het best op straat of op de markt. Op sommige plaatsen kun je ook met dollars betalen (vooral daar waar de regering de eigenaar is, entreegelden, boten en hotels).
Als we de stad ingaan zien we de mensen weer allemaal op straat leven. Op alle schaduwplekken zitten of liggen mensen samen te kletsen, betelnoot te kauwen en te eten. In het centrum is bijna alleen straatverkoop bij stalletjes. Er zijn weinig grote winkels.
Het is echt weer een nieuw land, met vele andere dingen dan we tot nu toe hebben gezien.
Centraal in de stad ligt een gouden pagode, Sule Paya. Midden op een rotonde, op een verhoging ligt het pagodecomplex. Rondom de gouden pagode is een hele cirkel met stalletjes voor verkoop van offers en gebedsruimtes met beelden. Er heerst een heel fijne ontspannen sfeer. Erg leuk om hier een poosje te zitten en de mensen te observeren.
Met een taxi gaan we na de lunch naar het Kandawgy Lake, waar het Karaweik op het water drijft. . Het gebouw is eigenlijk een replica van een gouden Royal bark (Koninklijke boot). In de avond wordt hier een Birmese (staats-)dansvoorstelling gegeven.
Omdat het te heet is om te lopen gaan we weer met de taxi naar een volgende pagode, Chaukhtatgyi paya. Hier ligt een grote reclining (liggende) Boeddha. Prachtig deze witte Boeddha met een prachtige gouden cape, ruim 65 m lang en 17 m hoog. (Is deze groter dan die in Wat Po in Bangkok?) Het gebouw stelt niets voor, alleen een grote ijzeren stelling met golfplaten daken. Rondom het gebouw is een soort monniken dorp. Via overkoepelingen vanaf de pagode loop je zo hun dorp binnen. Hier is ook de opleiding voor de jonge novisten, dit zijn jongens tussen de 9 en 12 jaar die voor een korte periode als jonge monnik leven.
Dan is het tijd om even op onze kamer bij de airco te relaxen.
Als we in de namiddag weer de stad in gaan, proberen we meteen iets van een restaurant te vinden. Andere toeristen zien we niet, trouwens die hebben we de hele dag niet gezien. Wij zoeken duidelijk op de verkeerde plaatsen, want pas om 8 uur vinden we iets wat op een restaurant lijkt. We willen niet gaan eten bij de straatstalletjes, waar de hele dag het eten in de hitte ligt. Bovendien zagen we voor ons nogal vreemde dingen in het eten gaan, zoals varkensoren, -orgaanvlees, -poten en dingen die we niet kennen.
De tweede dag gaan we vroeg beginnen. Met alweer een gammele taxi (van de binnenbekleding is weinig heel, via de versnellingspook kijken we op de weg), zijn we al voor achten bij de grote gouden pagoda: Shedagon Paya. Een immens complex, met vele stoepa’s en gebedsruimtes.
Dit is de belangrijkste pagode van Myanmar en dat is duidelijk te zien aan de mensen die er komen. Bijna iedereen is netjes en traditioneel gekleed. De mensen komen hier duidelijk als een soort bedevaart.
We zien hier ook een aantal families die hun kinderen als kleine Boeddha’s verkleed, hier feestelijk aanbieden om als jonge novist te leven. Elk kind ondergaat dit ritueel van novist zijn, minstens eens in hun leven, voor minimaal 7 dagen.
We genieten hier een aantal uren van alle pracht en praal en van de mensen die hier komen om te bidden en offers aan te bieden. Er is hier een heel fijne ontspannen sfeer. De bezoekers komen nit alleen om te bidden, maar ook om gezellig samen te zijn. Op de grond gezeten wordt overal gekletst en gegeten.
Rond het middaguur is de markt aan de beurt. De Bogyoke Aung San market bestaat uit een aantal markthallen, waar allerlei souvenirs, sierraden vooral van jade, koffers, kleding etc. wordt aangeboden. Je kunt hier gemakkelijk een halve dag rondstruinen. Wij hebben echter al vele van dit soort markten gezien, we kunnen dus iets sneller.
In de middag tijdens een stuk stadswandeling, blijkt dat er vlak bij nog veel meer markthallen zijn voor de lokale bevolking, met zoals overal veel van hetzelfde.
In de namiddag lekker koelen op onze kamer. Het restaurant voor vanavond hopen we sneller te vinden.
Morgenochtend gaan we vroeg op pad. Om 7 uur met de taxi naar het busstation, waar om 8.30 uur de bus naar Mandelay vertrekt.
De aankomst in de hoofdstad van Myanmar verloopt op rolletjes. Onze pick-up staat al te wachten en brengt ons in een oude mini van met echte lucht airco naar het hotel Ocean Pearl Inn. Dat is dus meteen goed wennen, want hier is het echt heet. We wisten van te voren dat april de heetste maand is in dit land, dus nog even acclimatiseren.
Onze eerste indrukken: bewapende politie, oude auto’s (‘70-er jaren), gammele bussen, slechte wegen, oude gebouwen en…HEET.
Het is nog wel even worstelen met weer een nieuwe munteenheid, de Kyat. Er zijn hier geen ATM’s, we moeten dus steeds dollars gaan wisselen, het best op straat of op de markt. Op sommige plaatsen kun je ook met dollars betalen (vooral daar waar de regering de eigenaar is, entreegelden, boten en hotels).
Als we de stad ingaan zien we de mensen weer allemaal op straat leven. Op alle schaduwplekken zitten of liggen mensen samen te kletsen, betelnoot te kauwen en te eten. In het centrum is bijna alleen straatverkoop bij stalletjes. Er zijn weinig grote winkels.
Het is echt weer een nieuw land, met vele andere dingen dan we tot nu toe hebben gezien.
Centraal in de stad ligt een gouden pagode, Sule Paya. Midden op een rotonde, op een verhoging ligt het pagodecomplex. Rondom de gouden pagode is een hele cirkel met stalletjes voor verkoop van offers en gebedsruimtes met beelden. Er heerst een heel fijne ontspannen sfeer. Erg leuk om hier een poosje te zitten en de mensen te observeren.
Met een taxi gaan we na de lunch naar het Kandawgy Lake, waar het Karaweik op het water drijft. . Het gebouw is eigenlijk een replica van een gouden Royal bark (Koninklijke boot). In de avond wordt hier een Birmese (staats-)dansvoorstelling gegeven.
Omdat het te heet is om te lopen gaan we weer met de taxi naar een volgende pagode, Chaukhtatgyi paya. Hier ligt een grote reclining (liggende) Boeddha. Prachtig deze witte Boeddha met een prachtige gouden cape, ruim 65 m lang en 17 m hoog. (Is deze groter dan die in Wat Po in Bangkok?) Het gebouw stelt niets voor, alleen een grote ijzeren stelling met golfplaten daken. Rondom het gebouw is een soort monniken dorp. Via overkoepelingen vanaf de pagode loop je zo hun dorp binnen. Hier is ook de opleiding voor de jonge novisten, dit zijn jongens tussen de 9 en 12 jaar die voor een korte periode als jonge monnik leven.
Dan is het tijd om even op onze kamer bij de airco te relaxen.
Als we in de namiddag weer de stad in gaan, proberen we meteen iets van een restaurant te vinden. Andere toeristen zien we niet, trouwens die hebben we de hele dag niet gezien. Wij zoeken duidelijk op de verkeerde plaatsen, want pas om 8 uur vinden we iets wat op een restaurant lijkt. We willen niet gaan eten bij de straatstalletjes, waar de hele dag het eten in de hitte ligt. Bovendien zagen we voor ons nogal vreemde dingen in het eten gaan, zoals varkensoren, -orgaanvlees, -poten en dingen die we niet kennen.
De tweede dag gaan we vroeg beginnen. Met alweer een gammele taxi (van de binnenbekleding is weinig heel, via de versnellingspook kijken we op de weg), zijn we al voor achten bij de grote gouden pagoda: Shedagon Paya. Een immens complex, met vele stoepa’s en gebedsruimtes.
Dit is de belangrijkste pagode van Myanmar en dat is duidelijk te zien aan de mensen die er komen. Bijna iedereen is netjes en traditioneel gekleed. De mensen komen hier duidelijk als een soort bedevaart.
We zien hier ook een aantal families die hun kinderen als kleine Boeddha’s verkleed, hier feestelijk aanbieden om als jonge novist te leven. Elk kind ondergaat dit ritueel van novist zijn, minstens eens in hun leven, voor minimaal 7 dagen.
We genieten hier een aantal uren van alle pracht en praal en van de mensen die hier komen om te bidden en offers aan te bieden. Er is hier een heel fijne ontspannen sfeer. De bezoekers komen nit alleen om te bidden, maar ook om gezellig samen te zijn. Op de grond gezeten wordt overal gekletst en gegeten.
Rond het middaguur is de markt aan de beurt. De Bogyoke Aung San market bestaat uit een aantal markthallen, waar allerlei souvenirs, sierraden vooral van jade, koffers, kleding etc. wordt aangeboden. Je kunt hier gemakkelijk een halve dag rondstruinen. Wij hebben echter al vele van dit soort markten gezien, we kunnen dus iets sneller.
In de middag tijdens een stuk stadswandeling, blijkt dat er vlak bij nog veel meer markthallen zijn voor de lokale bevolking, met zoals overal veel van hetzelfde.
In de namiddag lekker koelen op onze kamer. Het restaurant voor vanavond hopen we sneller te vinden.
Morgenochtend gaan we vroeg op pad. Om 7 uur met de taxi naar het busstation, waar om 8.30 uur de bus naar Mandelay vertrekt.
-
05 April 2011 - 11:11
Ineke:
hoi gre en adrie,
ik lees jullie verslagen elke keer met veel belangstelling
wat een belevenissen
het is maar goed dat je alles meteen in een verslag zet, want je zou vergeten waar wat is.
veel plezier nog op jullie verdere reis en ik ben weer benieuwd naar het volgende verhaal
groetjes, ineke weijers -
05 April 2011 - 11:36
Marianne:
Hallo beste mensen,
Het hoort en ziet allemaal weer fantastisch.
Maar Gre, ik wil jou nog even hartelijk feliciteren met je verjaardag! Wij waren zelf een weekend weg en hebben nergens meer aan gedacht! Bij deze. Ik hoop dat je een gezellige dag hebt gehad en natuurlijk een groot cadeau, haha.
Ik wens jullie weer veel mooi weer en plezier toe!
-
05 April 2011 - 14:59
Pascal En Bonnet:
hey hey,
fijn te horen dat jullie goed in Birma zijn aangekomen, en nu eindelijk droog en mooi weer hebben!
We zijn benieuwd naar jullie nieuwe avonturen in weer een andere cultuur.
liefs van ons -
05 April 2011 - 19:41
Eline En Jasper:
Hoi,
Heel fijn dat jullie nu heel wat lekkerder weer hebben
Geniet ervan!!
Groetjes -
06 April 2011 - 19:08
Marieke:
Hoi globetrotters,
Dank jullie voor die mooie kaart; dat je daar nog de tijd voor hebt! Om over de kennis maar te zwijgen. Ik hoop dat jullie je gewone mail ook lezen want daar had ik een felicitaie voor jou Gre heen gestuurd. Haalt het natuurlijk niet bij die van jullie.
Fijn dat jullie eindelijk van de regen en de mist af zijn. Wat dat betreft zit het niet mee.
Wat lijkt Birma anders dan de andere landen! Mogen jullie overal heen en in? Ik weet van vrienden dat er steeds een gids mee moest bij alles wat je ging doen maar waarschijnlijk is dat veranderd. Het verrast me dat jullie het sfeertje zo ontspannen vinden; is er helemaal niets meer te merken van verzet en durven mensen met jullie te praten?
Nou jongens, geniet er nog maar van; ik geniet nu een beetje mee!
liefs,
Marieke -
08 April 2011 - 16:59
Arjan En Jackie:
Hoi hoi,
Heerlijk eindelijk mooi weer misschien, wel iets te?
Dan is het wel lekker om airco op je kamer te hebben.
Weer een andere cultuur met andere gewoontes. Maar ook dit ziet er allemaal prachtig uit.
Blijf genieten.
Groetjes Arjan en Jackie
Op het moment is het hier ook lekker weer, we hebben vanmiddag buiten gegeten en er zijn zelfs al mensen die in de korte broek lopen maar dat vind ik persoonlijk nog een beetje te. Dit weekend blijft het mooi weer.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
