Myanmar, Mandalay (rondom)

8 - 10/4 Mandalay (rondom)
8/4 Eerst moeten we weer geld zien te wisselen. Dat is hier steeds heel vaag. Onze gids heeft gelukkig al naar de verschillende koersen gevraagd. Hij brengt ons naar een reisbureau, waar we tegen een redelijke koers kunnen wisselen. We nemen meteen maar iets meer, omdat we niet weten of we volgende week tijdens het waterfestival nog wel ergens terecht kunnen om te wisselen.
Het waterfestival, tevens het Birmese Nieuwjaar, duurt 3 tot 5 dagen. Dan schijnt alles hier stil te liggen, vele winkels dicht, geen bussen. We moeten maar afwachten wat we tijdens die feestdagen kunnen doen.
Vandaag gaan we het zuiden en zuid-westen van Mandalay bekijken.
We starten met het grootste, bekendste en meet conservatiefste klooster van Myanmar. In Amarapura ‘Maha Ganayon Kyaung’ wonen meer dan 1000 monniken (inc. Novisten). We kunnen daar de lunch van half 11 bekijken. Om 10.15 uur gaat de gong, en uit allerlei hoeken komen de monks met hun (bedel)naps aanlopen. Heel geordend stellen ze zich op in rijen. Waarna ze rijst in ontvangst mogen nemen van de donateurs van de dag. Elke dag zijn er mensen die de rijst voor de monniken doneren en deze zelf aan ze gaan uitreiken. Daarna gaan alle monks in de eetzaal in absolute stilte eten. Laat ze vooral genoeg eten en genieten, want hun volgende maaltijd is pas morgen ochtend om 4 uur.
Vlakbij is de meest gefotografeerde brug van Myanmar. Amarapura’s ‘U Bein’s Bridge’ is een 170 jaar oude brug van teakhout, over een smal meer. We komen hier terug aan het eind van de toer voor de zonsondergang.
In deze omgeving zijn ook enkele weverijen. De zijde weverij moeten we natuurlijk even bekijken. We hebben al heel veel weverijen gezien, maar wat deze meisjes weven is wel heel bijzonder. Heel ingewikkelde figuren met heel veel kleuren. Een longyi voor een vrouw is 3 weken weven. Zowel mannen als vrouwen dragen hier nog dagelijks een longyi, ook nog vele jongeren.
Een paar kilometer verder aan de rivier ligt het oude plaatsje Inwa (Ava) wat honderden jaren lang een koningsstad was. We steken met een kleine veerboot de rivier over en moeten dan een horse cart (paard met kar) huren om ons rond te rijden. We bekijken een oud klooster gebouwd met gebakken stenen (Maha Aungmye Bonzan’). Het is oud, niet in gebruik en moet nodig worden gerenoveerd. Dan bekijkenvwe het uitzicht vanaf een oude wachttoren (‘Nanmyn’). Een oud teak klooster (‘Bagaya Kyuang’) is deels in gebruik als school voor pre novisten. De paardenkar rijdt door de countryside. De mensen hier hebben echt heel weinig. De huizen van bamboe, een paar ossen om de ossenwagen te trekken, paardjes voor de horsec art om toeristen te vervoeren. Auto’s zie je hier niet. Kinderen kunnen maar 4 jaar naar school in het dorp. Daarna alleen voor hen die een fiets of scooter kunnen betalen verder buiten het dorp. De wegen zijn verhard, maar vol gaten en kuilen. De rit is dan ook verre van comfortabel.
Op de heuvel aan de overkant van de rivier ligt Sagaing. Hier leven wel 5000 monniken en 3000 nonnen in de vele kloosters. Er zijn op de heuvels hier dan ook vele tempels en pagodes. Wij bezoeken de hoogste. Een hele klim, zelfs in de namiddag is het hier bijna 40 graden. Ik moet zeker een paar keer uitrusten en kom hijgend en met een rood hoofd boven. Het uitzicht is mooi, maar door de hitte wel wat heiig.
Ter afsluiting van de dag gaan we terug naar Amarapura’s bridge voor de zonsondergang. We huren een roeiboot om een uur lang te genieten en te fotograferen. Prachtige omgeving voor de zonsondergang.
We trakteren onze gids, die ons op plaatsen heeft gebracht die we zelf nooit gevonden zouden hebben, op een lekker koud tap-biertjes en een bbq. We kunnen openhartig praten over relaties tussen jongeren in Myanmar.
9/4 Vandaag gaan we met de boot naar een dorp 7 km ten noorden van Mandalay.
Hier in Mingun lijkt het al helemaal of de tijd heeft stil gestaan. (als je niet let op de toeristische kraampjes langs de weg). De ossenkarren zorgen hier voor het vervoer, als taxi maar ook voor de bewoners en vracht. De huizen van de lokale bewoners liggen aan stoffige zand paadjes, die keurig zijn geveegd. Alle huizen hier van bamboe, ook de daken. Het lijkt of iedereen hier graag aan de toeristen wil verdienen. Maar het laag seizoen vanwege de warmte.
Mingun is bekent om zijn niet afgebouwde pagode van baksteen. Mingun Paya moest een grandioos grote pagode worden, maar de koning stierf voor de pagode af was. Niet veel later trof een aardbeving de pagode, er is nu dus alleen een ruïne te zien.
Een grote hangende klok is ook een publiekstrekker. Je kunt hier binnen in de klok staan en het geluid in de klok ervaren.
Verder een heel mooie witte pagode, ‘Hsinbyume Paya’, met heel mooie witte golven rondom de stoepa.
Het is vandaag gloeiend heet, de temperatuur ligt zeker ruim boven de 40 graden. Ik ben dan ook blij met mijn parasol (plu), want in de zon is het echt te heet.
Aan het land beginnen we wat te wennen. Nu we twee dagen met de gids uit eten zijn geweest, durven we nu ook zelf wel een lunch te bestellen. Op de boot terug horen we dat de andere stellen dit nog niet aangedurfd hadden.
Begin van de middag zijn we weer in Mandalay, waar we lekker op de hotelkamer gaan luieren op het heetst van de dag. Een beetje pech, want de stroom valt uit en op de generator doet de airco het niet.
Mandalay is een heel aparte stad. Het centrum is de grote vierkante muur rondom het Royal Palace. De stad is vooral naar het zuiden toe gebouwd, omdat in het noorden de heuvel, Mandalay Hill, met de stoepa’s ligt. De invalsweg van ongeveer 2km is redelijk modern, met ook moderne winkels. Meteen daarbuiten worden de wegen alhoewel verhard, snel hobbelig en vol kuilen. De bebouwing langs de weg blijft nog even van steen, maar hoe verder van het centrum hoe meer huizen in hout en bamboe. Het vervoer in de stad gaat vooral met de scooters en fietsen. Verder vele kleine vrachtwagentjes gammele busjes, open vrachtautootjes met zitplaatsen in de laadbak en blue taxi’s. De armste bevolking lijkt bij de rivier te wonen. Hier zien we vele kleine bamboe hutjes, al dan niet van tijdelijke aard. Eigenlijk een stad die je zou moeten zien, zo veelzijdig.
Morgen ochtend gaan we vroeg met de boot naar Bagan. De boot vertrekt al om 5.30 AM. Dat gaat een kort nachtje worden…….